Roderic van Voorst, opgegroeid als wereldburger en nu thuis in Amsterdam.
We melden ons op een zonnige zondag om 12.00 bij een huis met uitzicht op het Vondelpark. Binnen valt als eerste een grote glimmende zwarte vleugel op, een Steinway & Sons, waarvan Roderic een fanatiek bespeler is. Als we ons gezeteld hebben en voorzien zijn van koffie en koekjes stellen we de eerste vraag:
Wie is je vader en wie is je moeder?
Oh, die vraag had ik niet verwacht… Mijn vader komt uit Zwolle, uit een heel oude familie die teruggaat tot de 13e eeuw. Na ondergedoken te zijn geweest tijdens de oorlog, heeft hij in 1945 eindexamen gedaan, waarna hij rechten is gaan studeren in Utrecht. Mijn moeder komt uit Amersfoort, dochter van een Nederlandse vader en een Duitse moeder. Na hun huwelijk in 1955 zijn ze naar het buitenland vertrokken. Mijn vader was diplomaat en mijn zusje en ik zijn in Rio de Janeiro geboren. In Zwitserland kwamen daar nog twee broers bij. Wij hebben altijd met mijn ouders in het buitenland gewoond, met uitzondering van een korte periode toen ik na mijn lagere school een tijdje bij een oom en tante in Nederland woonde. Ik was daar niet zo gelukkig en heb me dus ook weer snel bij mijn eigen familie, die toen in Athene woonde gevoegd. Mijn eindexamen heb ik in Argentinie gedaan, waarna ik terug ben gekeerd naar Nederland om te studeren. Mijn vaders laatste post was het Vaticaan, de Heilige Stoel zoals het formeel heet. Hij is nu met pensioen en ze wonen in Den Haag.
Wat is je favoriete plek in Amsterdam?
Geen. Amsterdam als geheel. De mensen en de sfeer maken voor mij Amsterdam. De binnenstad vind ik wel zeer bijzonder, met al zijn verscheidenheid aan gevels die toch eenheid vormen. Het is dan ook zeer terecht dat de Amsterdamse binnenstad op de unesco wereldlijst is gekomen, zolang dat niet leidt tot verstarring. Amsterdam moet wel een levende stad blijven. Een andere bijzondere plek is Oud-Zuid, dat is mijn thuis.
Waarom ben je VVD-er?
Het zit gewoon in mijn genen, ik kan me ook niet voorstellen dat ik ergens anders lid zou worden. Ik vind dat je primair verantwoordelijk bent voor je eigen leven en de maatschappij, niet dat de maatschappij verantwoordelijk is voor je leven. Mijn ouders stemmen echter al hun hele leven CDA, vroeger KVP.
Wat was je doelstelling toen je begon?
Het doel van een politieke partij is altijd zoveel mogelijk kiezers, zoveel mogelijk zetels en dus macht. Dat is in redelijke mate gehaald. Maar we moeten ook niet de illusie hebben dat we dat lokaal volledig in de hand hebben. 70% is afhankelijk van wat landelijk gebeurt.
Wat heb je anders gedaan dan je voorganger?
We hebben de koers die al was ingezet onder het vorige K.C. bestuur voortgezet. We hebben verder gebouwd aan een goede interne samenwerking. We hadden in 2006 net verkiezingen gehad die slecht waren verlopen. Voor een beter resultaat heb je een beter gecoördineerde vereniging nodig en aan die structuur- en cultuurverandering hebben we de afgelopen jaren gewerkt.
Wat was je meest leerzame nederlaag?
Ik heb nooit echt grote nederlagen geleden… Maar wat er wel in heeft gehakt is de overname van ABN-AMRO. Ik werkte er al zo lang, dan ontwikkel je een sterk ABN of ABN-AMRO gevoel. De dag dat de aandelen werden overgenomen, 17 oktober 2007, was er een feesttent neergezet bij Zuid-WTC, met bier en muziek. Maar je merkte aan alles en iedereen die er rondliep dat het een emotionele dag was. Ondanks de toch wel gezellige drukte was het geen feest. Het hele overnameproces was geen leuke, maar wel uiterst boeiende ervaring. En als VVD’er vond ik ook dat, nu de vrije markt haar werk deed, ik niet moest zeuren over de consequenties als die mij zelf zo raakten. Het is uiteindelijk allemaal goed gekomen. Ik raakte weliswaar mijn baan bij ABN AMRO kwijt, maar ik werk inmiddels bij een andere bank in Rotterdam. Een baan met veel uitdagingen, omdat de organisatie aangepast moet worden en de bank winstgevender moet worden. Leuk om te doen.
Wat was je meest leerzame triomf?
Mijn voorzitterschap van de K.C.was een triomf omdat ik er voor gevraagd werd. Ik vond het een eer om te doen. Het is ook bijzonder omdat je onderdeel bent van de partijtop en in aanraking komt met de partij in veel bredere zin. Er zit veel fantastische kwaliteit in deze partij. Dat vind ik uitermate leerzaam en boeiend.
Waarom stop je er dan mee?
Ik stop er nu mee om twee redenen, aan de ene kant kan is het moeilijk te combineren met mijn nieuwe baan. Belangrijker echter is dat de bestuurlijke cyclus sterk samenhangt met de politieke cyclus. Er begint na de gemeenteraadsverkiezingen weer een nieuwe periode van vier jaar, dan is het mooi als er een nieuwe bestuursvoorzitter komt, die nieuwe energie levert.
Wat vind je dat goed is gegaan tijdens jouw voorzitterschap?
We hebben gewerkt aan grotere eenheid. Een van de oorzaken van het matige resultaat bij de verkiezingen in 2006 was de versplinterde organisatie, dertien individuele stadsdelen. Er is een onderzoek gedaan naar de organisatiestructuur en daaruit is onder andere de matrix structuur gekomen. Een ander tastbaar voorbeeld van wat we gerealiseerd hebben zijn de superfractiedagen en het gecentraliseerde overleg met alle stadsdelen. Het fundament ligt er nu. Naast een structuur moet je ook een bepaalde cultuur hebben, daar moeten we nu verder aan werken om de basis voor betere samenwerking en betrokkenheid te verstevigen. De Masterclasses zijn sinds 2007 een steeds groter wordend succes, ook een teken van meer eenheid en betrokkenheid. De financiën zijn op orde, ook al hebben we niet veel eigen vermogen. De Club van 100 heeft gelukkig zeer substantieel bijgedragen aan de verkiezingen van maart 2010; hun bijdrage aan het succes is van groot belang geweest.
Wat had beter gekund?
We zitten in te weinig stadsdelen in het bestuur. Dat had meer mogen zijn. Als bestuur hadden we ons actiever moeten opstellen bij de onderhandelingen, ook al zijn de politici degenen die de politieke inhoud het beste kennen. Daar hadden we onze bestuurservaring beter kunnen inzetten.
Wat zijn je toekomstplannen binnen de VVD?
Ik blijf me voorlopig inzetten voor het provinciebestuur tot aan de verkiezingen in maart 2011. In Noord-Holland hebben we de uitzonderlijk situatie, zoals ook in Zuid-Holland overigens, dat meerdere kamercentrales het bestuur van een provincie vormen. In andere provincies overlapt dat elkaar. Het is bij ons een ondergeschoven kindje, meestal hebben de drie K.C.’s (Haarlem, Noord-Holland Noord en Amsterdam) er geen tijd voor. Maar ook een Statenfractie heeft een bestuur nodig voor zaken zoals beoordelingsgesprekken en een luisterend oor en een structurele, in plaats van een ad-hoc, basis voor verkiezingen en andere politieke aangelegenheden. Mijn ambitie is om een goed provinciaal bestuur in te richten dat waar nodig onmiddellijk inzetbaar is. Daarnaast lijkt mij de landelijke of onze eigen Amsterdamse permanente scouting commissie iets waar ik mijn ervaring en netwerk voor kan gebruiken, maar ik weet nu niet of dat daar ook past.
Als laatste vraag: waarom ben jij een vrije Amsterdammer?
Omdat ik me zo voel. Dat heeft te maken met je levensovertuiging als liberaal. In Amsterdam voel ik me thuis. Het is, op de keper beschouwd, ook een hele liberale stad. Amsterdam is de stad waar ik wil blijven.
CV
- 1975 eindexamen Duits gymnasium
- 1976-1978 militaire dienst
- 1978-1982 Rotterdam (kand. econ.)
- 1983 ABN en ABN-AMRO, diverse functies, voorlaatste functie was Hoofd Oost Europa Syndicated Loans, het laatste jaar (voor RBS Nederland) een project in verband met de afsplitsing van ABN AMRO Brazilië naar Banco Santander.
- 2010 Bank Artesia in Rotterdam, Trade & Commodity Finance
VVD
- 1992-1994 fractiemedewerker stadsdeel Oud Zuid
- 1994-2002 Fractievoorzitter en deelraadslid Amsterdam Oud Zuid.
- 2000-2006 Voorzitter wijkafdelingsbestuur Amsterdam Zuid
- 2006-2010 K.C. Voorzitter
Karin Loohuis en Cor Mandemaker, redactiecommissie