Onlangs is de Wet Werk en Bijstand aangescherpt. Hierdoor is het mogelijk geworden om de uitkering van iemand die niet aan zijn re-integratieverplichtingen voldoet (tijdelijk) stop te zetten. Marianne Poot wil precies weten in hoeverre Amsterdam gebruik gaat maken van deze nieuwe mogelijkheden en dient daarom namens VVD Amsterdam schriftelijke vragen in.
De Volkskrant publiceerde maandag 12 augustus jl. een interview met Christien Bronda, directeur Dienst Werk en Inkomen, over de aanpak van bijstandsfraude. In dit interview wordt vermeld dat vorig jaar maar liefst 40 procent van de Amsterdamse cliënten niet kwam opdagen bij hun re-integratie afspraken. De bescheiden kortingen van 10 procent op hun uitkering maakten geen indruk en waren al ingecalculeerd.
Aanscherping Wet Werk en Bijstand
Sinds 1 juli is de Wet Werk en Bijstand aangescherpt. Hierdoor is het mogelijk om de uitkeringen van cliënten die niet meewerken aan de verplichte re-integratie, op te schorten. In Amsterdam wordt volgens Bronda de uitkering momenteel ‘even geblokkeerd’ in het geval dat iemand niet meewerkt door meerdere keren niet op te komen dagen en niks van zich laat horen. VVD Amsterdam wil dat bij het herhaaldelijk in gebreke blijven van de re-integratie verplichtingen, de uitkering wordt stopgezet. Marianne Poot heeft hier namens VVD Amsterdam -in een actualiteit bij de WPA commissievergadering van 10 januari 2013- al eerder voor gepleit. Toen werd voorgesteld om zo snel mogelijk te starten met een proef, waarbij (vooruitlopend op de wet) uitkeringen van mensen die geen legitieme reden hebben om niet bij een re-integratietraject te verschijnen, stop te zetten. Inmiddels is een proef niet meer nodig, aangezien het volgens de wet al mogelijk is.
Schriftelijke vragen
Marianne Poot diende namens VVD Amsterdam de onderstaande vragen in.
1. Kan het College aangeven of er gestructureerd wordt bijgehouden of mensen wel of niet voldoen aan hun re-integratie verplichtingen? Zo ja, kan het College hier cijfers over verstrekken?
2. Momenteel is het volgens de wet mogelijk om de uitkering van een cliënt, die herhaaldelijk niet meewerkt aan zijn re-integratie verplichtingen, te blokkeren. Kan het College aangeven of zij van plan is om in geval van het herhaaldelijk niet voldoen aan de re-integratie verplichtingen ook daadwerkelijk de uitkering van de betreffende cliënt te stoppen? Zo nee, waarom niet? Zo ja, hoe ziet dit beleid eruit en wanneer gaat dit in? Kan het College, indien het beleid al is ingegaan, aangeven van hoeveel cliënten de uitkering inmiddels is geblokkeerd en hoeveel daar op korte termijn voor in aanmerking komen?
3. Deelt het College de mening van VVD Amsterdam dat het uiterst belangrijk is om structureel en consequent gebruik te maken van de nieuwe mogelijkheden rondom het stopzetten van uitkeringen, om zo het hoge percentage cliënten, dat niet komt opdagen bij hun re-integratie verplichtingen, terug te dringen? Zo ja, wat is de ambitie van het College op dit gebied? Zo nee, waarom niet?
Citaat uit het interview met Christien Bronda: 'Stel: iemand komt niet opdagen op een eerste afspraak: helemaal vergeten. Op de tweede afspraak komt diegene wéér niet opdagen. Dan begint diens reïntegratietraject, bijvoorbeeld werk met behoud van uitkering in de horeca. Nog een keer verschijnt deze persoon niet en laat niets van zich horen. Nu kunnen we in zo'n geval zeggen: we blokkeren even de uitkering.’
4. Kan het College een nadere toelichting geven van wat er precies bedoeld wordt met het ‘even blokkeren van de uitkering’? Wat zijn de richtlijnen om een uitkering te blokkeren en op basis van welke criteria wordt de uitkering weer gedeblokkeerd?