Uit onderzoek blijkt dat ongeveer 20.000 Amsterdamse huishoudens diep in de schulden zitten en dat dit aantal stijgt. VVD woordvoerder Armoede Dilan Yeşilgöz-Zegerius: “Wat de VVD betreft moet schuldhulpverlening zo ingericht zijn dat Amsterdammers die hiervoor in aanmerking komen zo snel mogelijk zelf weer regie kunnen voeren over hun eigen levens en zelf de schulden kunnen aanpakken. Het rapport ‘Onoplosbare schuldsituaties’ roept de vraag op hoe effectief het schuldhulpverleningstraject momenteel is.”
De stijging van het aantal huishoudens dat in een benarde schuldenpositie zit, komt onder andere doordat veel mensen na een eerste contact met de schuldhulpverlening afzien van verdere sanering van hun schulden. De voorwaarden voor deelname aan een traject en schaamte zijn belangrijke redenen om af te zien van schuldhulpverlening.
Yeşilgöz-Zegerius stelde de volgende vragen:
- Kan het college aangeven hoeveel mensen in Amsterdam het afgelopen jaar een aanvraag hebben gedaan voor schuldhulpverlening? Hoeveel van die mensen zijn uiteindelijk daadwerkelijk in de schuldhulpverlening gegaan en wat is de gemiddelde doorlooptijd? Wat zijn de meest voorkomende redenen die mensen opgeven om uiteindelijk geen gebruik te maken van schuldhulpverlening?
- Klopt het volgens het college dat er de afgelopen jaren hogere drempels zijn opgeworpen om in de schuldhulpverlening te komen? Welke additionele drempels zijn de afgelopen jaren opgeworpen? Met welke doeleinden zijn deze drempels opgeworpen? Zijn er hierbij nog drempels die specifiek voor Amsterdam gelden? Zo ja, welke en wat is de effectiviteit van deze drempels?
- Is het College bereid om op korte termijn inzicht te verschaffen betreffende de effectiviteit en doelmatigheid van de gemeentelijke schuldhulpverlening?